Η διαδρομή μνήμης 1940-1941 βασίζεται σε πρωτογενή έρευνα για το Τρίτο Νεκροταφείο της Αθήνας και την πολύπλευρη λειτουργία του εκείνη την περίοδο, μέσα από αρχειακές και βιβλιογραφικές πηγές, καθώς και μια πρώτη επιτόπια έρευνα στην μεγάλη έκτασή του. Αφιερώνεται σε όσους δεν πρόλαβαν να ζήσουν την απελευθέρωση από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, τους νεκρούς του πολέμου, τους εκτελεσμένους, τους βομβόπληκτους. Αφιερώνεται ειδικότερα στα ανώνυμα θύματα της πείνας και των συνεπειών της τον χειμώνα 1941-42, για τους οποίους δεν υπήρχε μέχρι σήμερα καμία πρακτική μνήμης στο νεκροταφείο.
