Ο χάρος της μαύρης πείνας τριγυρίζει την Αθήνα. Καταχτητές, εθνοπροδότες και μεγαλοκαρχαρίες ρουφούν το αίμα μας. Με το άνοιγμα των αποθηκών ο Αθηναϊκός Λαός έδειξε ότι δεν θ΄αφήσει να επαναληφθεί ο φοβερός χειμώνας του ‘41.
[…] Καλλίτερα θάνατος απ’τα βόλια στον αγώνα, παρά απ’ την πείνα στους δρόμους.
Απόσπασμα Προκήρυξης του ΕΑΜ [ΓΑΚ, Αρχείο Ηρακλή Πετιμεζά]
Ο φονικός κατοχικός λιμός συνέβαλε στη μαζικοποίηση της Αντίστασης στην Αθήνα, με το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) να οργανώνει τις πρώτες απεργιακές κινητοποιήσεις με αίτημα την επίλυση του επισιτιστικού και τη στηλίτευση της μαύρης αγοράς. Η Αντίσταση κλιμακώθηκε με τη δημιουργία πολλών ακόμα αντιστασιακών οργανώσεων και έλαβε ποικίλες μορφές (διαδηλώσεις, σαμποτάζ, κατασκοπεία, ένοπλος αγώνας) καταφέρνοντας διεκδικήσεις και πλήγματα στους κατακτητές. Εκείνοι και οι συνεργάτες τους αντέδρασαν με αντίποινα, ομαδικές εκτελέσεις και μπλόκα, που κορυφώθηκαν τον τελευταίο χρόνο της Κατοχής.
ΕΙΚΟΝΕΣ: ΠΡΟΚΗΡΥΞΕΙΣ – ΓΑΚ, Αρχείο Ηρακλή Πετιμεζά
- Προκήρυξη του ΕΑΜ
- Προκήρυξη, Επαναστατικό Σοσιαλιστικό (κομμουνιστικό) κόμμα της Ελλάδος
Πέμπτη 16.7.1942Σήμερα έγινε μεγάλο συλλαλητήριο. Εκατοντάδες μαθητών, φοιτητών, εργατών & λαού μαζεύτηκαν να διαμαρτυρηθούν για το κόψιμο των συσσιτίων που μελετάται. Λένε ότι αντι συσσίτιο θα δινουν τρόφιμα οι μπακάληδες. “Μα ποιός θα μας δίνη ξύλα να μαγειρεύομε;” ρωτάει πολύ δίκαια η φτωχολογιά. Τα ξύλα έχουν φτάσει τις 100 δρχ., και τα κάρβουνα στις 400. Κι ύστερα, ποιός μας εγγυάται ότι οι μπακάληδες δεν θα μας κλέβουν;
Το σύνθημα του κόσμου είναι “θέλουμε συσσίτιο” και “Κάτω ο Γκοτζαμάνης”.
Ειρήνης Ζαχαρία, Ημερολόγιο Κατοχής 1941-1943, Αθήνα 2016
Σημ: ο Σωτήριος Γκοτζαμάνης (1885-1958) ήταν υπουργός Οικονομικών και στη συνέχεια Οικονομικών, Γεωργίας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Επισιτισμού.