Οι Γεώργιος Κωτούλας (γεν. στην Καρδίτσα το 1906) και Ηλίας Καζάκος (γεν. στο Μεσολόγγι το 1905) ήταν αξιωματικοί του Λιμενικού Σώματος και συντόνισαν τη φυγάδευση πολλών Ελλήνων και ξένων στη Μέση Ανατολή. Όταν η δράση τους προδόθηκε και επιχείρησαν μαζί με άλλους να διαφύγουν με δυο καΐκια από τον Πειραιά, συνελήφθησαν από τους Γερμανούς και φυλακίστηκαν ως όμηροι. Εκτελέστηκαν στις 5 Ιουνίου 1942 στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, σε αντίποινα για το σαμποτάζ που σημειώθηκε στα Λιόσια – Μενίδι.
Πεθαίνω με το όνομα της γλυκείας Ελλάδος στα χείλη. Η τύχη με κυνήγησε τα τελευταία χρόνια, την ευχαριστώ όμως που μου έδωσε την ευκαιρία να προσφέρω την ζωήν μου για την Πατρίδα, την οποίαν οραματίζομαι μεγάλην.
[…] Είμαστε στο κελί, χέρι με χέρι δεμένοι με τον Ηλία.
Φυλακές Αβέρωφ, Πέμπτη 4 Ιουνίου 1942, ώρα 10:00 μ.μ.
Λιλή μου, Κατίνα μου, Πίπη
Μετά 10 λεπτά είμεθα προ του Εκτελεστικού αποσπάσματος. Θάρρος, υπερηφάνεια. Πάντες, 8 εν όλω, εστάθημεν ως είμεθα ψύχραιμοι αξιωματικοί, εγώ, ο Κωτούλας, χέρι με χέρι γράφω όρθιος στο πακέτο. Να ζητήσετε το γράμμα μου από τον Παπαντώνη και τας αποσκευάς μου από τους φύλακες του Αβέρωφ, Νο 73.
(μήνυμα γραμμένο σε πακέτο τσιγάρα)